Παρά το νεαρό της ηλικίας του, μόλις 36 ετών, ο Χρήστος Σούλης έχει ήδη διαγράψει μια πορεία που συνδυάζει επαγγελματική καταξίωση, διεθνή εμπειρία και ενεργή πολιτική παρουσία.
Το ευρύ κοινό τον γνώρισε πριν από επτά χρόνια, όταν ανέλαβε καθήκοντα Προέδρου της Νομαρχιακής Διοίκησης της Νέας Δημοκρατίας στη Βόρεια Αθήνα, ενώ στη συνέχεια διακρίθηκε ως υποψήφιος Βουλευτής στη Β’ Αθηνών (Βόρειος Τομέας). Με τον τεκμηριωμένο πολιτικό του λόγο, τις ουσιαστικές του προτάσεις και τη σοβαρή αλλά ταυτόχρονα προσιτή παρουσία του, κατέκτησε την εκτίμηση και τον σεβασμό πολιτών και συνεργατών.
Σήμερα, ο Γραμματέας Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής της Νέας Δημοκρατίας, γεννημένος στο Μόντρεαλ του Καναδά, συνεχίζει τη δυναμική του πορεία. Με καταγωγή από την Ηλεία και την Καστοριά και βαθιές ρίζες στην ομογένεια της Βόρειας Αμερικής, έχει διαγράψει πολυετή επαγγελματική πορεία στον χώρο των χρηματοοικονομικών, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Στη συνέντευξή του στην δημοσιογράφο της Βόρειας Γειτονιάς Δήμητρα Κούτρα, ο Χρήστος Σούλης μιλά για τη νέα γενιά, την κλιματική κρίση, τη σύγχρονη Ελλάδα και την πολιτική ως πράξη ευθύνης και προσφοράς.
1) Κύριε Σούλη, έχετε μια ιδιαίτερη διαδρομή: Από τον ιδιωτικό τομέα και τη
διεθνή αγορά στην πολιτική. Πώς βιώνετε αυτή τη μετάβαση?
Για μένα, η πολιτική δεν ήταν ποτέ καριέρα ή επαγγελματική αποκατάσταση.
Το είχα αναφέρει από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκα, πριν σχεδόν δέκα χρόνια που
ήμασταν αντιπολίτευση ακόμα. Η αλήθεια είναι ότι δεν προέρχομαι από κατευθυνόμενες
καταστάσεις ή από κάποια κομματική οργανωμένη νεολαία, που θα ήταν όπως είναι λογικό
πιο ‘’βατός’’ ο δρόμος της ανέλιξης μου.
Διεκδίκησα μόνος μου την συμμετοχή μου στην πολιτική με όραμα, θέληση και μεράκι και με
ικανοποιεί το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της παράταξης και Πρωθυπουργός της χώρας, αλλά
και σημαντικά στελέχη από το επιτελείο του, το αναγνώρισαν αξιοκρατικά και μου έδωσαν
την ευκαιρία να προσφέρω στην παράταξη και στα κοινά. Η ανανέωση με άτομα που
προέρχονται από την κοινωνία των πολιτών και την ιδιωτική αγορά έγινε σε σημαντικό βαθμό πράξη, ουσιαστικά για πρώτη φορά.
Η Πολιτική για μένα είναι μια ανάγκη να συνεισφέρω στη χώρα που αγαπώ και την κοινωνία
που ζω. Εργάζομαι για χρόνια σε διεθνές περιβάλλον και έχω μάθει στην πράξη τη σημασία της οργάνωσης, της διαφάνειας και της λογοδοσίας. Αυτά τα στοιχεία θεωρώ ότι λείπουν συχνά από τη δημόσια διοίκηση και ευρύτερα από την πολιτική. Η εμπειρία μου στον ιδιωτικό τομέα με βοηθά να βλέπω τα πράγματα ρεαλιστικά, τετράγωνα και να λειτουργώ με
προσανατολισμό στο αποτέλεσμα, κάτι που πιστεύω πως χρειάζεται σήμερα περισσότερο
από ποτέ η πολιτική ζωή του τόπου.
2) Ως Γραμματέας Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, ποια θεωρείτε τα πιο
κρίσιμα βήματα για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης στην Ελλάδα?
Η Πατρίδα μας βιώνει ήδη τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης, εδώ και πολλά χρόνια.
Από τις πυρκαγιές μέχρι τις πλημμύρες. Είναι πιο προφανές από ποτέ ότι δεν υπάρχει
περιθώριο για καθυστερήσεις. Πρέπει να είμαστε μπροστά από τις εξελίξεις και σε αυτή την
κατεύθυνση κινείται η Κυβέρνηση.
Προσωπικά θεωρώ ότι οι προτεραιότητές μας πρέπει να είναι τρεις: Η επιτάχυνση της
πράσινης μετάβασης στην ενέργεια, η ενίσχυση της ανθεκτικότητας των υποδομών και
φυσικά η προστασία του φυσικού μας πλούτου. Η κλιματική πολιτική δεν είναι μια απλώς
“περιβαλλοντική πολυτέλεια”, είναι μια πολιτική εθνικής ασφάλειας, κοινωνικής δικαιοσύνης
και οικονομικής προόδου.
3) Πώς συνδυάζεται η οικονομική ανάπτυξη με την περιβαλλοντική προστασία;
Είναι πραγματικά συμβατές?
Κοιτάξτε να δείτε. Δεν είναι απλώς συμβατές, αλλά θεωρώ πραγματικά ότι το ένα εξαρτάται
από το άλλο. Η πράσινη οικονομία δεν είναι απλά μια μόδα της εποχής ή κάποιο
περιστασιακό show, είναι το μέλλον και αυτό το πιστεύω βαθύτατα. Επενδύσεις σε καθαρές
τεχνολογίες, ενεργειακή αποδοτικότητα και πράσινη καινοτομία, είναι όλα αυτά που
δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και προσθέτουν αξία στο εθνικό προϊόν. Η Ελλάδα έχει
όλα τα πλεονεκτήματα να γίνει ένας περιφερειακός κόμβος πράσινης ανάπτυξης. Χρειάζεται
πολιτική σταθερότητα, τεκμηριωμένο & δομημένο σχέδιο και σοβαρότητα στην προσέγγισή
της υπόθεσης.
4) Ανήκετε στη νέα γενιά πολιτικών. Πώς απαντάτε στη δυσπιστία των νέων
απέναντι στην πολιτική?
Τους καταλαβαίνω απόλυτα. Είναι απολύτως δικαιολογημένη η δυσπιστία που έχουν.
Όταν η πολιτική γίνεται επάγγελμα και όχι αποστολή, αποξενώνει. Όταν βλέπουν φαινόμενα
αναξιοκρατίας ή υποθέσεις όπως πρόσφατα με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και διάφορα άλλα είναι λογικό
για να το πω στην γλώσσα των νέων, να ξενερώνουν και να απομακρύνονται.
Φαινόμενα άσχημα δεν θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν. Σημασία έχει να τα αναδεικνύουμε,
να τα φέρνουμε στο φως και να τα πολεμάμε θεσμικά, όπως ακριβώς γίνεται αυτή τη στιγμή.
Προσωπικά, δεν έχω καμία έμμισθη θέση και δεν θα ήταν κακό αν είχα και ένιωθα ότι είναι η
ώρα για μένα να προσφέρω σε μια κυβερνητική θέση. Απλά το αναφέρω για να πω σε
άλλους νέους ανθρώπους να ασχοληθούν. Εγώ έχω την καριέρα μου στον ιδιωτικό τομέα και αυτό μου δίνει την ελευθερία να ασχολούμαι με την πολιτική μόνο ως πράξη προσφοράς.
Θέλω οι νέοι να ξαναδούν την πολιτική ως χώρο ευθύνης και όχι ως χώρο συναλλαγής.
Να την δουν ως μέσο να αλλάξουν οι ίδιοι τη χώρα του στην πράξη και όχι με εύκολες
κριτικές και λόγια του καναπέ.
5) Πόσο έχει επηρεάσει η ομογενειακή σας ταυτότητα και η διεθνής εμπειρία τη
ματιά σας για την Ελλάδα?
Η ομογενειακή ταυτότητα μου έχει προσφέρει δύο πολύτιμα πράγματα. Την αγάπη για την
πατρίδα και την πίστη στη δύναμη των θεσμών. Από την Αμαλιάδα μέρος καταγωγής του
πατέρα μου, μέχρι την Καστοριά από την πλευρά της μητέρας μου και την Βόρεια Αθήνα που
είναι το σπίτι μου, βλέπω την Ελλάδα σε όλο της το εύρος. Από τον αγροτικό κόσμο μέχρι
τις αστικές αλλά και διεθνείς προκλήσεις και πιστεύω ακράδαντα ότι η εξωστρέφεια, η
αξιοκρατία και η οργάνωση μπορούν να μεταμορφώσουν τη χώρα.
Όπως είχε πει κάποτε ο φίλος μου ο Δημήτρης Καιρίδης στην κεντρική μου ομιλία όταν είχα
την τιμή να με προλογίσει στις Βουλευτικές εκλογές, ότι δηλαδή συνδυάζω το Διεθνές, το
Εθνικό και το Τοπικό και αυτό είναι πράγματι ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που με βοηθά να
βλέπω πολυδιάστατα τα πράγματα στον χώρο της πολιτικής.
6) Μιλάτε συχνά για “πράσινη συμμαχία” δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Τι
σημαίνει αυτό στην πράξη?
Κανένας τομέας από μόνος του δεν μπορεί να φέρει την πράσινη μετάβαση.
Το κράτος πρέπει να δημιουργεί σταθερό θεσμικό πλαίσιο και αρκετά κίνητρα και
από την άλλη ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να φέρνει τις επενδύσεις, την τεχνογνωσία
και την καινοτομία. Οι συνέργειες αυτές μπορούν να δημιουργήσουν ένα νέο
παραγωγικό μοντέλο, ένα μοντέλο δηλαδή που να σέβεται το περιβάλλον και να
παράγει πλούτο δίκαια κατανεμημένο.
7) Ποιες περιοχές της Ελλάδας θεωρείτε ότι μπορούν να πρωταγωνιστήσουν
στην πράσινη ανάπτυξη?
Πιστεύω πως κάθε περιοχή έχει τη δική της δυναμική και το δικό της πλεονέκτημα.
. Η Δυτική Μακεδονία για παράδειγμα μετά την απολιγνιτοποίηση, μπορεί να
εξελιχθεί σε ένα κέντρο καθαρών τεχνολογιών. Η Ηλεία, από την οποία κατάγομαι,
έχει τεράστιες δυνατότητες στην πράσινη αγροτική παραγωγή, στον ήπιο τουρισμό
και στη βιομάζα. Η περιφέρεια μπορεί να είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής της
πράσινης μετάβασης και εκεί πρέπει να εστιάσουμε, αρκεί να την στηρίξουμε με
υποδομές, σχέδιο και πίστη.
8) Υπάρχει κάποιο άλλο θέμα που σας προβληματίζει στην Ελλάδα και θέλετε να
το θίξετε? Και αν ναι ποιό είναι αυτό?
Ναι βεβαίως. Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα ζήτημα που θεωρώ ιδιαίτερα ανησυχητικό
στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία είναι η υπογεννητικότητα. Η συνεχής μείωση των
γεννήσεων τα τελευταία χρόνια συνιστά σοβαρή απειλή για τη δημογραφική
βιωσιμότητα της χώρας και επιφέρει σημαντικές κοινωνικές αλλά ακόμα και
οικονομικές συνέπειες και σε χρόνο μελλοντικό, αλλά και σήμερα. Είναι ένα θέμα που
έχει πολλές διαστάσεις και θα μου επιτρέψετε να μην επεκταθώ περισσότερο γιατί
μπορώ να μιλάω με τις ώρες. Έχουν γίνει σημαντικά βήματα με σοβαρές πολιτικές
πρωτοβουλίες αλλά εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι δεν είναι αρκετές και γι’ αυτό
πρέπει να προχωρήσουμε σε υιοθέτηση περισσότερων ολοκληρωμένων πολιτικών
ενίσχυσης της οικογένειας, προκειμένου να αντιστραφεί η αρνητική αυτή τάση και να
διασφαλιστεί ένα βιώσιμο μέλλον για τη χώρα. Είναι ένα θέμα που γνωρίζω ότι είναι
στις άμεσες ανησυχίες αλλά και προτεραιότητες του Πρωθυπουργού.
9) Ποιο είναι το προσωπικό σας όραμα για την Ελλάδα της επόμενης δεκαετίας?
Οραματίζομαι μια Ελλάδα σύγχρονη, αξιοκρατική, δίκαιη και εξωστρεφή. Μια χώρα
που θα παράγει αξία, πλούτο και θα προστατεύει το περιβάλλον της, δίνοντας
ευκαιρίες στους νέους της. Θέλω μια Ελλάδα που δεν θα ακολουθεί τις εξελίξεις, αλλά
θα τις διαμορφώνει. Μια Ελλάδα που θα απομονώνει τον λαϊκισμό, το ρουσφέτι. την
δημαγωγία και πάντα θα επιλέγει τον δύσκολο δρόμο της αλήθειας και της
διαφάνειας, που είναι πάντοτε ο πιο χρήσιμος και ο πιο αποτελεσματικός δρόμος.
Το αξίζουμε και μπορούμε, αρκεί να πιστέψουμε ότι η αλλαγή δεν έρχεται “απ’ έξω”
αλλά ξεκινάει πρώτα από εμάς σε ατομικό επίπεδο.
Πρέπει να αποβάλλουμε ως κοινωνία την λογική ότι πάντα κάποιος άλλος φταίει.
Η ανάληψη ευθύνης είναι πράξη γενναία και ωφέλιμη.
